การให้อภัย คือการช่วยเหลือใจและร่างกายของตัวเอง
..
ทุกครั้งที่คุณคิดถึง..
คนที่ทำให้คุณเสียใจ โกรธ เกลียด ไม่ชอบ ไม่พอใจ
นั่นคือ..การทำร้ายตัวเองอย่างโหดร้ายทารุณที่สุด
เพราะเมื่อภาพของเขาเหล่านั้นผุดขึ้นมาในความคิด
จะส่งผลให้ชีวิตคุณ..เครียด กังวล เป็นทุกข์
ซึ่งสมองก็จะหลั่งสาร Cortisol ออกมา
ทำให้ระบบต่างๆในร่างกายทำงานผิดปกติไปหมด
จนส่งผลให้เกิดโรคร้ายต่างๆ ตามมามากมาย
โดยที่ไม่สามารถใช้"ยา"ตัวไหนในโลกรักษาให้หายขาดได้
..
ดังนั้นเมื่อไหร่ที่คุณได้“ให้อภัย”แก่ใครสักคนที่คุณไม่พอใจ
จึง"ไม่ได้"เป็นการไปช่วยเหลือเค้าคนนั้นได้รู้สึกดีขึ้นมา
แต่มันหมายถึง..
คุณได้ช่วยเหลือตัวเราเอาไว้..
ให้มีจิตใจที่ผ่อนคลาย เบาสบาย ไปพร้อมกับร่างกายที่แข็งแรงสมบูรณ์
..
เพราะการเกลียดใครสักคน
เขาอาจไม่สามารถรับรู้ความรู้สึกโกรธ เกลียดนั้น จากคุณได้
โดยเฉพาะ ถ้าหาก เค้าไม่ได้สนใจ หรือ ใส่ใจที่จะคิดไปกับคุณด้วย
ซึ่งอาจสูญเสียเวลาเปล่า..ในการคิดทำร้ายตัวเองอยู่เพียงฝ่ายเดียว..
..
ดั่งคำที่ว่า.."ไม้ขีดไฟนั้น..ก่อนที่มันจะเผาอะไร มันจะเผาตัวเองก่อนเสมอ"
..
ชีวิตที่เป็นสุข..จึงอยู่ที่ใครเห็นทุกข์ ..แล้วหยุดได้ก่อนกัน..ก็เพียงเท่านั้น .. นั่นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น